Iako naučnici već imaju prilično jasnu sliku o površini Marsa, njegov tačan hemijski sastav i dalje ostaje djelimična enigma. Sada je tim istraživača otkrio potencijalno potpuno novi mineral na Marsu, sakriven u neobičnom sloju željeznog sulfata, piše Gizmodo.
U radu objavljenom 5. avgusta u časopisu Nature Communications, tim astrobiologa predvođen Janice Bishop sa SETI instituta opisuje otkriće neuobičajenog feri-hidroksisulfatnog jedinjenja u blizini Valles Marineris – ogromne doline koja se pruža duž Marsovog ekvatora. Ovo područje je odavno predmet interesovanja naučne zajednice jer postoje dokazi da je nekada tu tekla voda. Novo otkriće moglo bi pružiti vrijedne uvide u prirodne procese koji su oblikovali površinu planete.
Marsovski sulfati kao vremenske kapsule
Na Marsu, sumpor se često veže s drugim elementima formirajući sulfate – minerale koji se lako rastvaraju u vodi. Međutim, za razliku od Zemlje, Mars je izuzetno suv, što znači da su ti sulfati mogli ostati očuvani na površini još od vremena kada je planeta izgubila svoje vodene rezerve. Analizom takvih minerala, naučnici mogu saznati više o ranom periodu Marsove istorije.
Istraživači su analizirali područja bogata sulfatima u okolini Valles Marinerisa, fokusirajući se na regije koje pokazuju neobične spektroskopske signale na satelitskim snimcima. U jednoj takvoj regiji otkriveni su slojevi višestruko hidratizovanih sulfata, ispod kojih se nalaze slojevi mono-hidratizovanih sulfata i feri-hidroksisulfata.
Dokaz o vulkanskoj aktivnosti i prisustvu kiseonika?
U laboratoriji su naučnici pokušali da sintetišu identične minerale. Pokazalo se da se feri-hidroksisulfat formira samo u prisustvu kiseonika, a sama hemijska reakcija koja ga stvara takođe oslobađa vodu. Pored toga, ovaj proces je moguć jedino pri visokim temperaturama, što ukazuje na to da su sulfati mogli nastati tokom perioda vulkanske aktivnosti. Struktura i termalne osobine jedinjenja dodatno ukazuju na to da je riječ o do sada nepoznatom mineralu.
„Materijal dobijen u laboratoriji vjerovatno predstavlja novi mineral, s obzirom na njegovu jedinstvenu kristalnu strukturu i termalnu stabilnost“, rekla je Bishop. „Međutim, da bi naučna zajednica zvanično priznala mineral, mora se pronaći i na Zemlji.“
