Novi supramolekularni ljepak lijepi se na ekstremno visokim i ekstremno niskim temperaturama.
Istraživači sa kineskog univerziteta Tsinghua razvili su novi ljepak koji se snažno prijanja na ekstremnim temperaturama, od dubokog zamrzavanja tečnog azota do toplote u pećnici, i može se rastaviti i ponovo koristiti bez gubitka snage.
Novi ljepak pripada klasi poznatoj kao supramolekularni adhezivi, koji se sastoje od molekularnih komponenti posebno dizajniranih da se samostalno sklapaju u jake veze tokom očvršćavanja. Jedan je molekul u obliku prstena koji se zove „krunski etar“, koji može da obavija drugu komponentu, mali protein koji proizvode bakterije.
Kada se komponente spoje i smješa zagrije, „kruna“ se čvrsto drži za površinu proteina, jačajući vezu kroz nekoliko molekularnih interakcija, uključujući njihova suprotna naelektrisanja. Tim je ovo opisao kao „zavarivanje“ molekula zajedno, dajući im nevjerovatno snažnu isprepletenu strukturu.
Tim je testirao ljepak ljepljenjem čeličnih ploča i otkrio da može da izdrži sile smicanja do 22 megapaskala. Najimpresivnije, ova snaga je radila ne samo na sobnoj temperaturi, već bilo gdje od -196 °C do 200 °C. Ljepak je obećavao i na drugim materijalima, pa čak i pod vodom.
Istraživači pripisuju ove adhezivne osobine djelimično jakim supramolekularnim interakcijama. Jaka veza tjera vodu iz proteina, što znači da kada temperatura padne, kristali leda ne mogu da se formiraju i otvore materijal, kao što se često dešava sa drugim ljepkovima. Ovo bi takođe moglo objasniti zašto radi pod vodom.
Kao dodatni bonus, ove međusobno povezane komponente mogu se rastaviti na zahtjev i reciklirati, pri čemu ljepak druge generacije pokazuje u suštini istu snagu.
Istraživači kažu da bi ovaj supramolekularni ljepak mogao biti posebno koristan za stvari koje će se suočiti sa velikim temperaturnim fluktuacijama tokom upotrebe, kao što su svemirske letjelice.
Istraživanje objavljeno u časopisu Angevandte Chemie može se pronaći na ovom linku.
(Vidi)
