Kiša na suncu, osim što se razlikuje po sastavu, poštuje iste zakone fizike kao i ona na Zemlji
Naučnici su otkrili kako pada kiša na Suncu i to zahvaljujući solarnom orbiteru (SolO) Evropske svemirske agencije, koji je načinio je snimke sa do sada najviše detalja. Vatrene kugle nalik meteorima u atmosferi Sunca padaju kao pljuskovi zvijezda padalica tokom fenomena koronalne kiše, rekli su naučnici.
Međutim, umjesto ostatka kometa ili asteroida koji prolaze , Sunčevi „meteori“ se sastoje od kuglica plazme koje zagrijavaju gas u atmosferi oko sebe dok se vraćaju na površinu Sunca brzinom od 150 kilometara u sekundi.
Ovo istraživanje, koje je dovelo do otkrića, vodio je solarni fizičar Patrik Antolin sa Univerziteta Nortambrija u Velikoj Britaniji. Ono bi moglo da pomogne naučnicima da saznaju više o atmosferi Sunca i zašto je ona, čudno i paradoksalno, toliko toplija od površine.
Istraživanje, dostupno na preprint serveru arXiv , pojaviće se u časopisu Astronomy & Astrophysics, a predstavljeno je ove sedmice na godišnjem Nacionalnom astronomskom sastanku Kraljevskog astronomskog društva Ujedinjenog Kraljevstva .
Sunčeva ili koronalna kiša, osim što se razlikuje po sastavu, poštuje iste zakone fizike kao i ona na Zemlji. Zagrijani materijal podiže se sa površine i kako se penje na veću visinu, hladi se, zbog čega pada na površinu. Na Zemlji taj materijal je voda. Na Suncu je plazma koja prati kružna magnetna polja izbočena na površini zvezde.
Solarni orbiter na 48 miliona km od Sunca
Fenomen sunčevih kiša bio je i do sada poznat, ali solarni orbiter (SolO) Evropske svemirske agencije, načinio je snimke koje su dale do sada najviše detalja. Orbiter je u martu prošle godine prišao Suncu na samo 48 miliona kilometara, što je najbliže do sada. Taj bliski susret dao je astronomima mnoštvo podataka za proučavanje.
„SolO kruži dovoljno blizu Sunca da može otkriti fenomene malih razmjera koji se događaju unutar korone, kao što je utiecaj kiše na koronu, što nam omogućava dragocjenu indirektnu sondu koronalnog okruženja koja je ključna za razumijevanje njenog sastava i termodinamika „, kaže Antolin.
Tako su i Antolin i njegove kolege na osnovu snimaka visoke rezolucije proučavali lopte plazme koje su na području od 250 kilometara padale kao sunčeva kiša. Otkrili su da se pored tih lopti plazme, dok padaju ka površini Sunca, stvara snažna kompresija i temperatura atmosfere raste čak do milion stepeni Celzijusa. Ta vatrena područja trajala su po nekoliko minuta dok lopte plazme padaju.
Nešto slično se događa i na Zemlji kada padaju meteoriti, iako temperatura nije ni približna, zbog čega kamenje iz svemira sagori i eksplodira zbog vreline i pritiska. Međutim, stvari stoje malo drugačije na Suncu.
Budući da je Sunčeva atmosfera rijetka, lopte plazme ne sagore u njoj. Sa druge strane, krugovi magnetnog polja djeluju kao neka vrsta tunela kroz koje lopte putuju. Zbog toga lopte plazme najvjerovatnije netaknute stignu do površine Sunca, izazivajući kratak udar svjetla i rasta temperature kada padnu, što je snimljeno sondom SolO, piše Science alert.
Magnetna polja takođe sprečavaju da lopte plazme formiraju „rep“, kakav meteori na Zemlji imaju.
(IT mixer)
